кабза́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кабза́рскі кабза́рская кабза́рскае кабза́рскія
Р. кабза́рскага кабза́рскай
кабза́рскае
кабза́рскага кабза́рскіх
Д. кабза́рскаму кабза́рскай кабза́рскаму кабза́рскім
В. кабза́рскі (неадуш.)
кабза́рскага (адуш.)
кабза́рскую кабза́рскае кабза́рскія (неадуш.)
кабза́рскіх (адуш.)
Т. кабза́рскім кабза́рскай
кабза́рскаю
кабза́рскім кабза́рскімі
М. кабза́рскім кабза́рскай кабза́рскім кабза́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кабза́рскі кобза́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабза́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кабзара, належыць яму. Толькі кліч кабзарскі нёсся гучна ў далі, Прабіваўся ў гушчы, як вечавы звон. Гурло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабза́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Украінскі народны спявак, які акампануе сабе на кобзе.

|| прым. кабза́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кобза́рский кабза́рскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)