кабальтро́н

[ад кобаль(т) + -трон]

1) прыбор, які выкарыстоўваецца ў медыцыне для глыбокага апрамянення злаякасных пухлін;

2) прыбор для выяўлення дэфектаў у металах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)