кабалье́ра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. кабалье́ра кабалье́ра
Р. кабалье́ра кабалье́ра
Д. кабалье́ра кабалье́ра
В. кабалье́ра кабалье́ра
Т. кабалье́ра кабалье́ра
М. кабалье́ра кабалье́ра

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кабалье́ра нескл., м. кабалье́ро

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабалье́ра, нескл., м.

Тытул двараніна ў Іспаніі. // Асоба, якая мае гэты тытул.

[Ісп. cabellero.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабалье́ра

(ісп. coballero)

1) тытул двараніна ў Іспаніі;

2) ветлівы зварот да мужчыны ў іспанамоўных краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ларга Кабальера Франсіска

т. 9, с. 137

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кабалье́ро кабалье́ра нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)