назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кааліні́ту | |
| кааліні́ту | |
| кааліні́там | |
| кааліні́це |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кааліні́ту | |
| кааліні́ту | |
| кааліні́там | |
| кааліні́це |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мінерал, састаўная частка большасці глін, асабліва каалінавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(ад каалін)
мінерал класа сілікатаў белага колеру, састаўная частка большасці глін, асабліва кааліну.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
каолини́т
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каалініза́цыя
(ад каалін)
замяшчэнне ў горных пародах алюмасілікатаў на
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ВАР
(Var),
рудны раён у дэпартаменце Вар, Францыя. Уключае больш за 10 радовішчаў баксітаў асадкавага тыпу. Адкрыты ў 1879. Паклады баксітаў шырока развіты на
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛУНІ́ТАВАЯ РУДА́,
прыроднае
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)