йе́менцы, ‑аў; адз. йеменец, ‑нца, м.; йеменка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. йеменкі, ‑нак; ж.

Насельніцтва Йемена, якое складаецца з арабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

йе́менка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. йе́менка йе́менкі
Р. йе́менкі йе́менак
Д. йе́менцы йе́менкам
В. йе́менку йе́менак
Т. йе́менкай
йе́менкаю		 йе́менкамі
М. йе́менцы йе́менках

Крыніцы: tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

йе́менец,

гл. йеменцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

йе́менка,

гл. йеменцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

йе́менец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. йе́менец йе́менцы
Р. йе́менца йе́менцаў
Д. йе́менцу йе́менцам
В. йе́менца йе́менцаў
Т. йе́менцам йе́менцамі
М. йе́менцу йе́менцах

Крыніцы: tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)