избива́ть несов.

1. (наносить побои) збіва́ць, біць;

избива́ть до полусме́рти збіва́ць (біць) да паўсме́рці;

2. (убивать) забіва́ць;

3. (истреблять) вынішча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

избива́ться страд.

1. збіва́цца;

2. (убиваться) забіва́цца;

3. (истребляться) вынішча́цца; см. избива́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мясі́ць несов.

1. меси́ть; (глину, замазку — ещё) мять;

2. прост. (избивать) дуба́сить;

◊ м. гразь — меси́ть грязь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спі́сваць несов.

1. в разн. знач. спи́сывать;

2. испи́сывать;

3. перен., разг. (избивать) полосова́ть;

1-3 см. спіса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изби́ть сов.

1. (нанести побои) збіць, мног. пазбіва́ць, пабі́ць, набі́ць;

2. (перебить) забі́ць; перабі́ць;

3. (истребить) вы́нішчыць; см. избива́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перекола́чивать несов.

1. (приколачивать иначе) перабіва́ць;

2. (бить — посуду, стекло и т. п.) разг. біць, таўчы́;

3. (избивать) прост. біць, збіва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схво́стваць несов., разг.

1. (хлестая, сбивать) схлёстывать;

2. (портить хлестанием) исхлёстывать, измоча́ливать;

3. (избивать) исхлёстывать, исполосо́вывать, исстёгивать;

1-3 см. схваста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

избие́ние

1. (нанесение побоев) збіва́нне, -ння ср., біццё, -цця́ ср.;

2. (умерщвление) забіва́нне, -ння ср.;

3. (истребление) вынішчэ́нне, -ння ср.; см. избива́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбіва́ць несов.

1. прибива́ть, прикола́чивать; прикрепля́ть; пригвожда́ть;

2. (пригибать к земле) прибива́ть;

3. (пригонять волнами) прибива́ть;

4. убива́ть; добива́ть;

5. разг. (избивать) прибива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засяка́ць I несов., в разн. знач. засека́ть; см. засячы́ I

засяка́ць II несов.

1. (избивать до смерти) засека́ть, запа́рывать, захлёстывать;

2. (убивать острым предметом, оружием) заруба́ть;

1, 2 см. засячы́ II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)