зіхо́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зіхо́тны зіхо́тная зіхо́тнае зіхо́тныя
Р. зіхо́тнага зіхо́тнай
зіхо́тнае		 зіхо́тнага зіхо́тных
Д. зіхо́тнаму зіхо́тнай зіхо́тнаму зіхо́тным
В. зіхо́тны (неадуш.)
зіхо́тнага (адуш.)		 зіхо́тную зіхо́тнае зіхо́тныя (неадуш.)
зіхо́тных (адуш.)
Т. зіхо́тным зіхо́тнай
зіхо́тнаю		 зіхо́тным зіхо́тнымі
М. зіхо́тным зіхо́тнай зіхо́тным зіхо́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зіхо́тны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і зіхатлівы. Стомлена жмурачыся ад зіхотнага сонца, .. [Ганна] перавяла позірк на поле. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)