Зіно́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зіно́вічы
Р. Зіно́віч
Зіно́вічаў
Д. Зіно́вічам
В. Зіно́вічы
Т. Зіно́вічамі
М. Зіно́вічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Зіновічы (в.) 4/484, 566

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ЗІНО́ВІЧЫ,

вёска ў Пружанскім р-не Брэсцкай вобл., на р. Зальвянка, на аўтадарозе Ваўкавыск — г.п. Ружаны. Цэнтр Зеляневіцкага с/с і калгаса. За 59 км на ПнУ ад г. Пружаны, 144 км ад Брэста, 37 км ад чыг. ст. Ваўкавыск. 247 ж., 110 двароў (1997). Лясніцтва. Сярэдняя школа, Дом культуры, б-ка, аддз. сувязі.

т. 7, с. 71

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)