зігаспо́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зігаспо́ра |
зігаспо́ры |
| Р. |
зігаспо́ры |
зігаспо́р |
| Д. |
зігаспо́ры |
зігаспо́рам |
| В. |
зігаспо́ру |
зігаспо́ры |
| Т. |
зігаспо́рай зігаспо́раю |
зігаспо́рамі |
| М. |
зігаспо́ры |
зігаспо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зігаспо́ра ж., бот. зигоспо́ра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зігаспо́ра
(ад гр. zygon = пара, двое + спора)
спора, якая ўтвараецца ў выніку зліцця дзвюх аднолькавых па знешняму выгляду палавых клетак у некаторых водарасцяў і грыбоў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
зигоспо́ра бот. зігаспо́ра, -ры ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)