зя́цейка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зя́цейка зя́цейкі
Р. зя́цейкі зя́цейкаў
Д. зя́цейку зя́цейкам
В. зя́цейку зя́цейкаў
Т. зя́цейкам зя́цейкамі
М. зя́цейку зя́цейках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зя́цейка м., разг., ласк. зя́тюшка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зяць, -я, мн. зяці́, -ёў, м.

Муж дачкі.

|| памянш. зяцёк, -цька́, мн. -цькі́, -цько́ў і зя́цейка, -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зятюшка ласк. зяцёк, -цька́ м., зя́цейка, -кі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)