назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| зямлі́цы | |
| зямлі́цы | |
| зямлі́цу | |
| зямлі́цай зямлі́цаю |
|
| зямлі́цы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| зямлі́цы | |
| зямлі́цы | |
| зямлі́цу | |
| зямлі́цай зямлі́цаю |
|
| зямлі́цы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зямля́, -і́;
1. (у тэрміналагічным значэнні — з вялікай літары). Трэцяя ад Сонца планета, якая круціцца вакол сваёй восі і вакол Сонца.
2. Суша (у адрозненне ад воднай або паветранай прасторы).
3. Глеба, верхні слой кары планеты Зямля, паверхня.
4. Рыхлае цёмна-бурае рэчыва, што ўваходзіць у састаў кары нашай планеты.
5. Тэрыторыя, якая знаходзіцца ў чыім
6. Краіна, дзяржава (
||
||
Зямны паклон — нізкі паклон як выказ глыбокай павагі, удзячнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
земли́ца
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зяме́лька, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)