Зялё́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Зялё́нка
Р. Зялё́нкі
Д. Зялё́нцы
В. Зялё́нку
Т. Зялё́нкай
Зялё́нкаю
М. Зялё́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зялёнка², -і, ДМ -нцы, ж. (разм.).

Лякарства — вадкасць зялёнага колеру на спірце з антысептычнымі ўласцівасцямі для змазвання скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зялёнка¹, -і, ДМ -нцы, тпн. -і, -нак, ж.

Ядомы грыб з пласціністай зялёнай шапкай.

Зялёнкі — самыя познія грыбы восені.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зялё́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зялё́нка зялё́нкі
Р. зялё́нкі зялё́нак
Д. зялё́нцы зялё́нкам
В. зялё́нку зялё́нкі
Т. зялё́нкай
зялё́нкаю
зялё́нкамі
М. зялё́нцы зялё́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зялёнка I ж., бот. сырое́жка зелёная

зялёнка II ж., фарм., разг. зелёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зялёнка 1, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Ядомы грыб з пласціністай зялёнай шапкай. Міця па-ранейшаму ходзіць у лес. Цяпер па зялёнкі, самыя познія, апошнія грыбы восені. Навуменка.

зялёнка 2, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Вадкасць зялёнага колеру на спірце з антысептычнымі ўласцівасцямі для змазвання скуры. Апёкі на твары пачарнелі, едкая зялёнка распаўзлася да вушэй. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зялёнка

т. 7, с. 126

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зялёнкаI бат (грыб) grüner Täubling (ein Pilz)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зялёнкаII (антысептык) Brillntgrün n -s (Antiseptikum mit Spiritus)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зялёнка

1. Крынічнае месца, пакрытае цёмна-зялёнай расліннасцю (Слаўг.).

2. Багна (Слаўг.).

ур. Зялёнка (лес) каля в. Журавічы Рагач., ф-к Зялёнкавічы (1726) у Крыч. старостве (ЦДГА БССР, ф. 694, воп. 4, інв. 1160, ск. 124), ур. Зялёнка (высахлая багна) каля в. Дабранка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)