зя́бкі, -ая, -ае.

1. Халодны, сцюдзёны.

Пацягнуў з. вецер.

Была буйная зябкая раса.

2. Адчувальны да сцюжы.

У яго змалку былі зябкія рукі.

|| наз. зя́бкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Зя́бкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зя́бкі
Р. Зя́бак
Зя́бкаў
Д. Зя́бкам
В. Зя́бкі
Т. Зя́бкамі
М. Зя́бках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зя́бкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зя́бкі зя́бкая зя́бкае зя́бкія
Р. зя́бкага зя́бкай
зя́бкае		 зя́бкага зя́бкіх
Д. зя́бкаму зя́бкай зя́бкаму зя́бкім
В. зя́бкі (неадуш.)
зя́бкага (адуш.)		 зя́бкую зя́бкае зя́бкія (неадуш.)
зя́бкіх (адуш.)
Т. зя́бкім зя́бкай
зя́бкаю		 зя́бкім зя́бкімі
М. зя́бкім зя́бкай зя́бкім зя́бкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зя́бкі зя́бкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зя́бкі, ‑ая, ‑ае.

Халодны, сцюдзёны. Зябкі вецер. □ Сягоння дзень быў зябкі, непагодны. Дзяргай. Ад туману, ад балота павявала зябкай тарфяной сырасцю. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Зябкі

т. 7, с. 123

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зя́бкі verfróren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зя́бкий зя́бкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chilly​1 [ˈtʃɪli] adj.

1. хало́дны; халаднава́ты; зя́бкі, зо́лкі

2. перан. сухі́, халаднава́ты, непрыве́тлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

суці́шанасць, ‑і, ж.

Стан супакою, цішыні. Мякчэе ласка. Як у сне, Суцішанасць і лёгкі солад. Як журавінка ў свежы снег, — З акна скаціўся зябкі золак. Грачанікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)