зэ́длік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Хатняя пераносная лаўка; услончык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зэ́длік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зэ́длік зэ́длікі
Р. зэ́дліка зэ́длікаў
Д. зэ́дліку зэ́длікам
В. зэ́длік зэ́длікі
Т. зэ́длікам зэ́длікамі
М. зэ́дліку зэ́дліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зэ́длік м., разг. скаме́ечка ж. (комнатная переносная)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зэдлік

т. 7, с. 121

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зэ́длік, ‑а, м.

Разм. Невялікі зэдаль; услончык. Кабета сядзела на нізенькім зэдліку і драмала. Чорны. Людзям не хапала месца на крэслах, лаўках, зэдліках. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зэ́длік м разм Bänkchen n -s, -; Schémel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыста́віць, -а́ўлю, -а́віш, -а́віць; -а́ўлены; зак.

1. каго-што. Паставіць ушчыльную да чаго-н., прыкласці.

П. зэдлік да ложка.

2. каго (што). Прызначыць для догляду, нагляду пры кім-, чым-н.

П. варту да чаго-н.

|| незак. прыстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прыстаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Hócker

m -s, - зэ́длік, усло́нчык, табурэ́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schémel

m -s, - ла́вачка, табурэ́тка, усло́н, зэ́длік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zydel

м. табурэт; зэдлік; услон; услончык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)