зычэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зычэ́нне |
зычэ́нні |
| Р. |
зычэ́ння |
зычэ́нняў |
| Д. |
зычэ́нню |
зычэ́нням |
| В. |
зычэ́нне |
зычэ́нні |
| Т. |
зычэ́ннем |
зычэ́ннямі |
| М. |
зычэ́нні |
зычэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зычэ́нне н разм Wunsch m -es, Wünsche
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
życzenie
н. жаданне, пажаданне, зычэнне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)