зыра́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зыра́нін зыра́не
Р. зыра́ніна зыра́н
Д. зыра́ніну зыра́нам
В. зыра́ніна зыра́н
Т. зыра́нінам зыра́намі
М. зыра́ніне зыра́нах

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зыра́нін,

гл. зыране.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́мі-зыра́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́мі-зыра́нін ко́мі-зыра́не
Р. ко́мі-зыра́ніна ко́мі-зыра́н
Д. ко́мі-зыра́ніну ко́мі-зыра́нам
В. ко́мі-зыра́ніна ко́мі-зыра́н
Т. ко́мі-зыра́нінам ко́мі-зыра́намі
М. ко́мі-зыра́ніне ко́мі-зыра́нах

Крыніцы: nazounik2008.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зыря́нин (коми) уст. зыра́нін, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ми-зыря́нин ко́мі-зыра́нін, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зыра́не, ‑ран; адз. зыранін, ‑а, м.; зыранка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. зыранкі, ‑нак; ж.

Устарэлая назва народа комі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)