зы́бкий

1. зы́бкі; (неопределённый — ещё) невыра́зны;

зы́бкая волна́ зы́бкая хва́ля;

зы́бкая пове́рхность мо́ря зы́бкая паве́рхня мо́ра;

зы́бкие очерта́ния невыра́зныя абры́сы;

2. (колеблющийся, неустойчивый) хі́сткі;

зы́бкая ло́дка хі́сткая ло́дка;

зы́бкий ум хі́сткі ро́зум;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зыбкий

Том: 13, старонка: 262.

img/13/13-262_1402_Зыбкий.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

зы́бкі зы́бкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зыбу́чий, см. зы́бкий.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зыбу́н, -ну́ м., разг. (зыбкий грунт) зыбу́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зы́бко нареч.

1. зы́бка;

2. хі́стка; см. зы́бкий;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хі́сткі

1. ша́ткий, неусто́йчивый; кача́ющийся, коле́блющийся; зы́бкий;

2. перен. (ненадёжный) ша́ткий;

~кае стано́вішча — ша́ткое положе́ние;

3. перен. неустанови́вшийся;

х. хара́ктар — неустанови́вшийся хара́ктер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)