зухвале

Том: 13, старонка: 227.

img/13/13-227_1244_Зухвале.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

зухва́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зухва́л зухва́лы
Р. зухва́ла зухва́лаў
Д. зухва́лу зухва́лам
В. зухва́ла зухва́лаў
Т. зухва́лам зухва́ламі
М. зухва́ле зухва́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)