Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зрэ́шты
1.союзпротивит. впро́чем;
2.в знач. вводн. сл. впро́чем
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зрэ́шты,
1.супраціўнызлучнік. Злучае сказ (ці яго частку), які абмяжоўвае выказаную думку, сцвярджэнне; адпавядае па значэнню словам: «аднак», «усё ж». У творчасці В. Дуніна-Марцінкевіча ёсць матывы, якія нагадваюць пропаведзь хрысціянскай пакорлівасці, цярпення, але зрэшты і ў гэтага пісьменніка праўда жыцця бярэ верх.Навуменка.
2.узнач.пабочн. Паказвае на раптоўную перамену гаворкі, на нерашучасць, хістанне пры выказванні. Аднак дарэмна паўстанцы Літвы (як, зрэшты, і царскія ўлады) чакалі прыбыцця судна.Г. Кісялёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зрэ́штызлучн., пабочн. сл. übrigens, im Übrigen; schlíeßlich
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
впро́чем
1.союз урэ́шце, зрэ́шты; (однако) адна́к, але́;
2.вводн. сл.зрэ́шты, усё-такі, урэ́шце.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zresztą
зрэшты;
zresztą nie mam czasu — зрэшты, у мяне няма часу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
übrigens
adv адна́к, зрэ́шты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ansónsten
adv
1) зрэ́шты, а так
2) іна́чай
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)