зры́гнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зры́гнуты |
зры́гнутая |
зры́гнутае |
зры́гнутыя |
| Р. |
зры́гнутага |
зры́гнутай зры́гнутае |
зры́гнутага |
зры́гнутых |
| Д. |
зры́гнутаму |
зры́гнутай |
зры́гнутаму |
зры́гнутым |
| В. |
зры́гнуты зры́гнутага |
зры́гнутую |
зры́гнутае |
зры́гнутыя зры́гнутых |
| Т. |
зры́гнутым |
зры́гнутай зры́гнутаю |
зры́гнутым |
зры́гнутымі |
| М. |
зры́гнутым |
зры́гнутай |
зры́гнутым |
зры́гнутых |
Іншыя варыянты:
зрыгну́ты.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зрыгну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зрыгну́ты |
зрыгну́тая |
зрыгну́тае |
зрыгну́тыя |
| Р. |
зрыгну́тага |
зрыгну́тай зрыгну́тае |
зрыгну́тага |
зрыгну́тых |
| Д. |
зрыгну́таму |
зрыгну́тай |
зрыгну́таму |
зрыгну́тым |
| В. |
зрыгну́ты (неадуш.) зрыгну́тага (адуш.) |
зрыгну́тую |
зрыгну́тае |
зрыгну́тыя (неадуш.) зрыгну́тых (адуш.) |
| Т. |
зрыгну́тым |
зрыгну́тай зрыгну́таю |
зрыгну́тым |
зрыгну́тымі |
| М. |
зрыгну́тым |
зрыгну́тай |
зрыгну́тым |
зрыгну́тых |
Іншыя варыянты:
зры́гнуты.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зры́гнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зры́гнуты |
зры́гнутая |
зры́гнутае |
зры́гнутыя |
| Р. |
зры́гнутага |
зры́гнутай зры́гнутае |
зры́гнутага |
зры́гнутых |
| Д. |
зры́гнутаму |
зры́гнутай |
зры́гнутаму |
зры́гнутым |
| В. |
зры́гнуты зры́гнутага |
зры́гнутую |
зры́гнутае |
зры́гнутыя зры́гнутых |
| Т. |
зры́гнутым |
зры́гнутай зры́гнутаю |
зры́гнутым |
зры́гнутымі |
| М. |
зры́гнутым |
зры́гнутай |
зры́гнутым |
зры́гнутых |
Кароткая форма: зры́гнута.
Іншыя варыянты:
зрыгну́ты.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зры́гнуты разг. сры́гнутый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зрыгну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зрыгну́ты |
зрыгну́тая |
зрыгну́тае |
зрыгну́тыя |
| Р. |
зрыгну́тага |
зрыгну́тай зрыгну́тае |
зрыгну́тага |
зрыгну́тых |
| Д. |
зрыгну́таму |
зрыгну́тай |
зрыгну́таму |
зрыгну́тым |
| В. |
зрыгну́ты (неадуш.) зрыгну́тага (адуш.) |
зрыгну́тую |
зрыгну́тае |
зрыгну́тыя (неадуш.) зрыгну́тых (адуш.) |
| Т. |
зрыгну́тым |
зрыгну́тай зрыгну́таю |
зрыгну́тым |
зрыгну́тымі |
| М. |
зрыгну́тым |
зрыгну́тай |
зрыгну́тым |
зрыгну́тых |
Кароткая форма: зрыгну́та.
Іншыя варыянты:
зры́гнуты.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зрыгну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зры́гнуты; зак., што і без дап. (разм.).
Вывергнуць частку нядаўна прынятай ежы цераз рот.
|| незак. зры́гваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. зры́гванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)