назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| зру́чнасці | |
| зру́чнасці | |
| зру́чнасцю | |
| зру́чнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| зру́чнасці | |
| зру́чнасці | |
| зру́чнасцю | |
| зру́чнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Уласцівасць, якасць зручнага (у 1 знач.); добрая прыстасаванасць для выкарыстання, задавальнення якіх‑н. патрэб.
2. Прыстойнасць, этычнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зру́чны, -ая, -ае.
1. Такі, якім лёгка ці прыемна карыстацца.
2. Падыходзячы; такі, які патрэбен.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сподру́чность
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
amenity
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
удо́бность
1.
2. выго́днасць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Выго́да ’камфорт’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Komfort
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)