Зрокавая труба, гл. Падзорная труба

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

зрок, -у, м.

Адно з пяці знешніх пачуццяў, органам якога з’яўляюцца вочы; здольнасць бачыць.

Добры з.

Сапсаваць з.

Страціць з.

|| прым. зро́кавы, -ая, -ае.

З. нерв.

Зрокавая памяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зро́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зроку (у 1 знач.). Зрокавае ўспрыняцце. Зрокавая памяць. Зрокавы нерв.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зро́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зро́кавы зро́кавая зро́кавае зро́кавыя
Р. зро́кавага зро́кавай
зро́кавае		 зро́кавага зро́кавых
Д. зро́каваму зро́кавай зро́каваму зро́кавым
В. зро́кавы (неадуш.)
зро́кавага (адуш.)		 зро́кавую зро́кавае зро́кавыя (неадуш.)
зро́кавых (адуш.)
Т. зро́кавым зро́кавай
зро́каваю		 зро́кавым зро́кавымі
М. зро́кавым зро́кавай зро́кавым зро́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зро́кавы visu¦éll [vi-] Seh-; Gesíchts-;

зро́кавая па́мяць visu¦élles Gedächtnis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

visual [ˈvɪʒuəl] adj. зро́кавы;

a visual memory зро́кавая па́мяць;

a visual distance мяжа́ ба́чнасці;

a visual disturbance расстро́йства зро́ку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ілю́зія

(лац. illusio = падман)

1) скажонае ўспрыманне рэчаіснасці, прыняцце ўяўнага за сапраўднае (напр. і. цішыні, зрокавая і.);

2) перан. надзея, якой не суджана збыцца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

галюцына́цыя ж. Halluzinatión f -, -en, Sínnestäuschung f -, -en; Trúgbild n -(e)s, -er;

зро́кавая галюцына́цыя óptische Täuschung f;

слыхава́я галюцына́цыя Gehörtäuschung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wzrokowy

wzrokow|y

зрокавы;

pamięć ~a — зрокавая памяць;

złudzenie ~e — аптычны падман; падман зроку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

семафо́р

(ад гр. sema = знак + -фор)

1) сігнальнае прыстасаванне на чыгунцы, якое паведамляе, што пуць свабодны або заняты;

2) зрокавая сігналізацыя паміж суднамі або паміж суднам і берагам пры дапамозе сігнальных прыстасаванняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)