зразны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зразны́ зразна́я зразно́е зразны́я
Р. зразно́га зразно́й
зразно́е		 зразно́га зразны́х
Д. зразно́му зразно́й зразно́му зразны́м
В. зразны́ (неадуш.)
зразно́га (адуш.)		 зразну́ю зразно́е зразны́я (неадуш.)
зразны́х (адуш.)
Т. зразны́м зразно́й
зразно́ю		 зразны́м зразны́мі
М. зразны́м зразно́й зразны́м зразны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зразны́ спец. срезно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зразны́, ‑ая, ‑ое.

Такі, які зразаецца. Зразныя панты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

срезно́й зразны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)