зраза́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зраза́нне
Р. зраза́ння
Д. зраза́нню
В. зраза́нне
Т. зраза́ннем
М. зраза́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зраза́нне ср. среза́ние, сре́зка ж.; срез м.; спи́ливание; см. зраза́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зраза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. зразаць — зрэзаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрэ́званне ср., см. зраза́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спи́ливание спіло́ўванне, -ння ср., зраза́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

среза́ние зраза́нне, -ння ср., зрэ́званне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сре́зывание зрэ́званне, -ння ср., зраза́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пінцыро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Спец. Зразанне вяршка маладога парастка з мэтай затрымкі росту адных парасткаў і паскарэння росту другіх, што неабходна для рэгуліроўкі плоданашэння.

[Ад ням. pinzieren — адразаць канец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сре́зка ж. зрэ́зка, -кі ж., зраза́нне, -ння ср., зрэ́званне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэзе́кцыя

(лац. resectio = зразанне)

аперацыя выдалення часткі органа (страўніка, кішак, сустава) пры яго захворванні або пашкоджанні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)