зо́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зо́дчы зо́дчая зо́дчае зо́дчыя
Р. зо́дчага зо́дчай
зо́дчае		 зо́дчага зо́дчых
Д. зо́дчаму зо́дчай зо́дчаму зо́дчым
В. зо́дчы
зо́дчага		 зо́дчую зо́дчае зо́дчыя
Т. зо́дчым зо́дчай
зо́дчаю		 зо́дчым зо́дчымі
М. зо́дчым зо́дчай зо́дчым зо́дчых

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зо́дчы, ‑ага, м.

Высок. Дойлід, мастак-будаўнік, архітэктар. Дружнай сілай сялян і рабочых Будаваў гэты помнік жывы Самы смелы ў гісторыі зодчы, Самы мудры ў вяках бальшавік. Глебка. Высокае майстэрства індыйскіх зодчых і будаўнікоў можна бачыць у збудаванні палацаў. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́йлід

(літ. dailide)

будаўнік; архітэктар, зодчы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зо́дчий архітэ́ктар, -ра м.; до́йлід, -да м.; (строитель) будаўні́к, -ка́ м.; (в высоком стиле) зо́дчы, -чага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)