зні́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зні́жка зні́жкі
Р. зні́жкі зні́жак
Д. зні́жцы зні́жкам
В. зні́жку зні́жкі
Т. зні́жкай
зні́жкаю		 зні́жкамі
М. зні́жцы зні́жках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зні́жка ж камерц Rabátt m -s, -e, Préisabschlag m -(e)s, -schläge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Та́ра 1 ’ўпакоўка тавару’, ’вага ўпакоўкі’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк.). З ням. Tára ’тара; упакоўка; вага ўпаковачнага матэрыялу’, якое з італ. tara ’тара; зніжка, вылік, адлічэнне’ < араб. ṭarḥ ’зніжка, вылік, адлічэнне’ < ṭáraḥa ’ён адсунуў, адклаў’ (Фасмер, 4, 20; ЕСУМ, 5, 517; Чарных, 2, 228; Голуб-Ліер, 477).

Та́ра 2 ’плыток для пераезду’ (ТС). Гл. тар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rabat, ~u

м. гандл. скідка; зніжка; ільгота; рабат;

rabat detaliczny (hurtowy) — скідка (зніжка) для рознічнага (аптовага) гандлю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

По́пыт ’патрабаванне на рабочую сілу, тавар, патрэба’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр.), укр. по́пит ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба; папулярнасць’, польск. popyt ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба, папулярнасць’. Насуперак Банькоўскаму (2, 702), які лічыць польск. popyt калькай ням. Nachfrage ’тс’, можа разглядацца як самастойнае славянскае аддзеяслоўнае ўтварэнне з прыстаўкай по- і семантыкай выніковасці дзеяння ад пытацца (гл.), як і шэраг падобных утварэнняў, параўн. пабо́р, пада́так, паку́пка, рус. побо́р, поку́пка, по́дать, польск. pobór, podatek, ст.-польск. pokup, popłat, podaz, чэш. poptávka, славац. poplatok ’плата, збор’, славен. poprašanje ’запрос, пытанне, апытванне’, poplača ’заробак’, popúst ’зніжка’, якім адпавядаюць рознапрыставачныя, у тым ліку беспрыставачныя формы з ням. мовы: Kauf ’пакупка’, Lohn ’заробак’, Befrage ’запрос’, Unterlass ’зніжка’ і інш. У першасным значэнні попыт, імаверна, азначала ’запытанне, распытванне пра належнасць тавару’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

obniżka

ж. паніжэнне; змяншэнне; зніжэнне;

obniżka cen — паніжэнне (зніжка) цэн;

obniżka cła — змяншэнне пошліны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ски́дка в разн. знач. скі́дка, -кі ж., зні́жка, -кі ж.;

прода́жа това́ров со ски́дкой про́даж тава́раў са зні́жкай (скі́дкай);

без ски́дки на мо́лодость без скі́дкі на маладо́сць;

за́яц сде́лал ски́дку за́яц зрабі́ў скі́дку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zniżka

zniżk|a

ж.

1. зніжэнне; паніжэнне;

~a cen — зніжэнне цэн;

2. скідка, зніжка; (і)льгота;

bilet ze ~ą — (і)льготны білет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

upust, ~u

м.

1. сцёк, выхад;

upust krwi — кроваспусканне;

dać upust gniewowi — даць волю гневу;

2. водаадвод; запруда, шлюз; спуст (у млыне);

3. тэх.. адбор;

upust pary — адбор пары;

4. гандл. скідка; зніжка;

sprzedać z ~em — прадаць са скідкай;

otworzyły się ~y niebieskie кніжн. расчыніліся нябесныя запруды (шлюзы), разверзліся хлябі нябесныя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)