знява́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знява́жаны знява́жаная знява́жанае знява́жаныя
Р. знява́жанага знява́жанай
знява́жанае		 знява́жанага знява́жаных
Д. знява́жанаму знява́жанай знява́жанаму знява́жаным
В. знява́жаны (неадуш.)
знява́жанага (адуш.)		 знява́жаную знява́жанае знява́жаныя (неадуш.)
знява́жаных (адуш.)
Т. знява́жаным знява́жанай
знява́жанаю		 знява́жаным знява́жанымі
М. знява́жаным знява́жанай знява́жаным знява́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

знява́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знява́жаны знява́жаная знява́жанае знява́жаныя
Р. знява́жанага знява́жанай
знява́жанае		 знява́жанага знява́жаных
Д. знява́жанаму знява́жанай знява́жанаму знява́жаным
В. знява́жаны (неадуш.)
знява́жанага (адуш.)		 знява́жаную знява́жанае знява́жаныя (неадуш.)
знява́жаных (адуш.)
Т. знява́жаным знява́жанай
знява́жанаю		 знява́жаным знява́жанымі
М. знява́жаным знява́жанай знява́жаным знява́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

знява́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знява́жаны знява́жаная знява́жанае знява́жаныя
Р. знява́жанага знява́жанай
знява́жанае		 знява́жанага знява́жаных
Д. знява́жанаму знява́жанай знява́жанаму знява́жаным
В. знява́жаны (неадуш.)
знява́жанага (адуш.)		 знява́жаную знява́жанае знява́жаныя (неадуш.)
знява́жаных (адуш.)
Т. знява́жаным знява́жанай
знява́жанаю		 знява́жаным знява́жанымі
М. знява́жаным знява́жанай знява́жаным знява́жаных

Кароткая форма: знява́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

знява́жаны оскорблённый; опозо́ренный; уни́женный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знява́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зняважыць.

2. у знач. прым. Пакрыўджаны, абражаны, прыніжаны. У верш [Ю. Таўбіна] увайшла тэма зняважанай, скатаванай Заходняй Беларусі. Бярозкін. / у знач. наз. знява́жаны, ‑ага, м.; знява́жаная, ‑ай, ж. [Янка Купала] умеў быць пяшчотным, калі пісаў пра зняважаных і пакрыўджаных. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знява́жаны beléidigt, gekränkt, erníedrigt, gedémütigt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыні́жаны, -ая, -ае.

1. Уніжаны, зняважаны або які выказвае пакорлівасць.

П. тон.

П. выгляд.

2. Бяспраўны, зняважлівы.

|| наз. прыні́жанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оскорблённый абра́жаны, знява́жаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пору́ганный (опозоренный) прил. зганьбава́ны, знява́жаны, знясла́ўлены, збэ́шчаны;

пору́ганная честь знява́жаны го́нар;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обесче́щенный аганьбава́ны, зганьбава́ны; абнясла́ўлены; знява́жаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)