Verbum

анлайнавы слоўнік

зно́шанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зно́шанасць ж. изно́шенность; (спец. — ещё) срабо́танность; см. зно́шаны ³

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зно́шанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зношанага. [Брыгадзіры] гаварылі яшчэ пра зношанасць многіх трактароў, пра аварыі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зно́шанасць ж. спец. Ábnutzungsgrad m -(e)s, Grad der Ábnutzung [des Verschléißes], Ábnutzung f -, Verschléiß m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зно́шаны, -ая, -ае.

Непрыгодны ад доўгага ўжывання.

Зношаныя боты.

З. матор.

З. арганізм (перан.).

|| наз. зно́шанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изно́шенность зно́шанасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́расць, -і, ж.

1. Перыяд жыцця пасля сталасці, калі паступова адбываецца аслабленне дзейнасці арганізма.

С. прыгнула да зямлі.

С. — не радасць (прыказка).

2. Доўгачасовае існаванне; зношанасць.

Слуп зваліўся ад старасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

срабо́танность^I спрацава́насць, -ці ж., зно́шанасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zniszczenie

н.

1. знішчэнне; разбурэнне;

2. тэх. знос; зношанасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спрацава́насць^I ж. (зношанасць механізма і г. д.) Ábnutzung f -, Verschléiß m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)