зно́сны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зно́сны |
зно́сная |
зно́снае |
зно́сныя |
| Р. |
зно́снага |
зно́снай
зно́снае |
зно́снага |
зно́сных |
| Д. |
зно́снаму |
зно́снай |
зно́снаму |
зно́сным |
| В. |
зно́сны (неадуш.)
зно́снага (адуш.) |
зно́сную |
зно́снае |
зно́сныя (неадуш.)
зно́сных (адуш.) |
| Т. |
зно́сным |
зно́снай
зно́снаю |
зно́сным |
зно́снымі |
| М. |
зно́сным |
зно́снай |
зно́сным |
зно́сных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зно́сны léidlich, erträglich, passábel
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
endurable
[ɪnˈdʊrəbəl]
adj.
1) зно́сны, які́ мо́жна цярпе́ць
2) трыва́лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
erträglich
a
1) ніштава́ты, зно́сны
mit j-m ~ stéhen* — быць з кім-н. у бо́лей ці [або́] ме́ней до́брых адно́сінах
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)