Verbum

анлайнавы слоўнік

зно́ска, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.

Дадатковы тэкст, які змяшчаецца ў самым нізе старонкі, асобна ад асноўнага.

Вынесці заўвагу ў зноску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зно́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зно́ска ж.

1. (действие) сно́ска, вы́носка;

2. (подстрочная ссылка) сно́ска

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зно́ска, ‑і, ДМ зносцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зносіць — знесці ¹ (у 1, 2, 4 і 5 знач.).

2. Р мн. ‑сак. Дадатковы тэкст, змешчаны пад асноўным у самым нізе старонкі. Зрабіць зноску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зно́ска ж палігр Fúßnote f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Зноска Ян

т. 7, с. 102

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

footnote [ˈfʊtnəʊt] n. зно́ска

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зно́сак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сно́ска ж.

1. (действие) зно́ска, -кі ж., зно́шванне, -ння ср.;

сно́ска снопо́в зно́ска (зно́шванне) снапо́ў;

2. (подстрочная ссылка) зно́ска, -кі ж.;

сде́лать сно́ску зрабі́ць зно́ску.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Anm.

= Anmerkung – заўвага; зноска

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)