знервава́цца, -рву́юся, -рву́ешся, -рву́ецца; -рву́йся; зак.

Стаць вельмі нервозным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знервава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знерву́юся знерву́емся
2-я ас. знерву́ешся знерву́ецеся
3-я ас. знерву́ецца знерву́юцца
Прошлы час
м. знервава́ўся знервава́ліся
ж. знервава́лася
н. знервава́лася
Загадны лад
2-я ас. знерву́йся знерву́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час знервава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

знервава́цца сов. изне́рвничаться; расстро́иться; издёргаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знервава́цца, ‑рвуюся, ‑рвуешся, ‑рвуецца; зак.

Стаць вельмі нервозным ад пастаянных хваляванняў і турбот; стаміцца ад нервовага напружання. Знервавацца, чакаючы адказу. □ — Ты, браце, даруй, што я грубаваты быў. Знерваваўся, лежачы ў закутку тым, проста азвярэў. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знервава́цца nervös [-´vø:s] wérden; die Nérven [-fən] verlíeren*;

яна́ зусі́м знервава́лася sie ist mit den Nérven völlig am Énde; sie ist völlig entnérvt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

изне́рвничаться сов., разг. знервава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

издёргаться перен., разг. сту́зацца, зату́зацца, знервава́цца, зму́чыцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Праня́ць ’прабраць, пранізаць’, ’моцна падзейнічаць, уразіць’, ’пранесці (аб паносе)’ (ТСБМ), праня́цца ’знервавацца’ (ваўк., Сл. ПЗБ). Прэфіксальны дзеяслоў ад прасл. *ęti, *jьmǫ ’мець, валодаць’ з інфіксам ‑н‑. Гл. іма́ць. Аналагічна ў іншых слав. мовах, параўн. рус. проня́ть, укр. проня́ты і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)