Verbum

анлайнавы слоўнік

зна́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зна́чанне ср.

1. обозначе́ние;

2. (действие) ме́тка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зна́чанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. значыць ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазна́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Закончыць значанне, мечанне чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́чение ме́чанне, -ння ср., зна́чанне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́тка ж.

1. (действие) ме́чанне, -ння ср., зна́чанне, -ння ср.;

ме́тка платко́в ме́чанне (зна́чанне) ху́стак;

2. (знак, значок) ме́тка, -кі ж., знак, род. зна́ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обозначе́ние ср.

1. (действие) абазначэ́нне, -ння ср.; зна́чанне, -ння ср., ме́чанне, -ння ср.; см. обознача́ть;

2. (знак) адзна́ка, -кі ж., знак, род. зна́ка м.;

усло́вные обозначе́ния умо́ўныя адзна́кі (зна́кі);

3. (означение) азначэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)