знату́жыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знату́жуся |
знату́жымся |
| 2-я ас. |
знату́жышся |
знату́жыцеся |
| 3-я ас. |
знату́жыцца |
знату́жацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
знату́жыўся |
знату́жыліся |
| ж. |
знату́жылася |
| н. |
знату́жылася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
знату́жся |
знату́жцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
знату́жыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
знату́жыцца сов., разг. надсади́ться, надорва́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
знату́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.
Разм. Надарвацца, падарвацца. — Той жа завідушчы, Ахрэм, у дровы ездзіў. Дык такі воз наваліў .., а конь гарачы, то знатужыўся. Вока стала кр[оўю] налівацца. Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)