змігну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

У выразе: вокам не змігнуць (разм.) — не паказваць ніякай збянтэжанасці, нічым не выдаць сябе.

Салгаў і вокам не змігнуў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змігну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змігну́ змігнё́м
2-я ас. змігне́ш змігняце́
3-я ас. змігне́ змігну́ць
Прошлы час
м. змігну́ў змігну́лі
ж. змігну́ла
н. змігну́ла
Загадны лад
2-я ас. змігні́ змігні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час змігну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змігну́ць сов. моргну́ть, сморгну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змігну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Тое, што і мігнуць. І вокам не змігне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)