змё́рзлы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
змё́рзлы |
змё́рзлая |
змё́рзлае |
змё́рзлыя |
| Р. |
змё́рзлага |
змё́рзлай змё́рзлае |
змё́рзлага |
змё́рзлых |
| Д. |
змё́рзламу |
змё́рзлай |
змё́рзламу |
змё́рзлым |
| В. |
змё́рзлы (неадуш.) змё́рзлага (адуш.) |
змё́рзлую |
змё́рзлае |
змё́рзлыя (неадуш.) змё́рзлых (адуш.) |
| Т. |
змё́рзлым |
змё́рзлай змё́рзлаю |
змё́рзлым |
змё́рзлымі |
| М. |
змё́рзлым |
змё́рзлай |
змё́рзлым |
змё́рзлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
змё́рзлы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
змё́рзлы |
змё́рзлая |
змё́рзлае |
змё́рзлыя |
| Р. |
змё́рзлага |
змё́рзлай змё́рзлае |
змё́рзлага |
змё́рзлых |
| Д. |
змё́рзламу |
змё́рзлай |
змё́рзламу |
змё́рзлым |
| В. |
змё́рзлы (неадуш.) змё́рзлага (адуш.) |
змё́рзлую |
змё́рзлае |
змё́рзлыя (неадуш.) змё́рзлых (адуш.) |
| Т. |
змё́рзлым |
змё́рзлай змё́рзлаю |
змё́рзлым |
змё́рзлымі |
| М. |
змё́рзлым |
змё́рзлай |
змё́рзлым |
змё́рзлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
змёрзлы
1. замёрзший, озя́бший;
2. (ставший мёрзлым) смёрзшийся, промёрзший наскво́зь;
3. (погибший от холода) замёрзший; (о растениях — ещё) помёрзший, вы́мерзший
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змёрзлы і зме́рзлы, -ая, -ае.
1. Азяблы ад холаду.
Змёрзлае дзіця.
2. Пашкоджаны марозам.
Змёрзлыя расліны.
3. Зацвярдзелы ад марозу.
Змёрзлая зямля.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зме́рзлы і змёрзлы, ‑ая, ‑ае.
1. Які змёрз ад холаду; азяблы, акалелы. [Тэкля] пераначавала галодная і змерзлая. Бядуля.
2. Сапсаваны, пашкоджаны марозам. Змёрзлыя расліны. Змерзлая бульба.
3. Зацвярдзелы ад марозу, холаду; наскрозь прамёрзлы. Змерзлая зямля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спруцяне́лы, -ая, -ае (разм.).
1. Скарчанелы, змёрзлы.
С. быльнік.
2. Акалелы, мёртвы.
Спруцянелае цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
замёрзший
1. які́ (што) замёрз, замёрзлы;
2. які́ (што) змёрз, змёрзлы; см. замёрзнуть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)