змярцві́ць, -ртвлю́, -рцві́ш, -рцві́ць; -рцві́м, змерцвіце́, -рцвя́ць; -ртвлёны; зак., што.

Зрабіць неадчувальным, безжыццёвым.

З. нерв.

З. тканку.

|| незак. змяртвля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змярцві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - змярцві́м
2-я ас. змярцві́ш змерцвіце́
3-я ас. змярцві́ць змярцвя́ць
Прошлы час
м. змярцві́ў змярцві́лі
ж. змярцві́ла
н. змярцві́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час змярцві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змярцві́ць сов.

1. (сделать безжизненным, вялым) омертви́ть;

2. (нерв и т.п.) умертви́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змярцві́ць, ‑ртвлю, ‑рцвіш, ‑рцвіць; зак., што.

Выклікаць змярцвенне, зрабіць мёртвым (пра клеткі, тканкі, часткі цела). Змярцвіць нерв.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змяртвля́ць гл. змярцвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

омертви́ть сов. змярцві́ць, амярцві́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змяртвля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да змярцвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умертви́ть сов.

1. (лишить жизни) умярцві́ць; (убить) забі́ць, мног. пазабіва́ць;

2. (нерв и т. п.) змярцві́ць;

3. перен. (сделать нежизненным) змярцві́ць; (укротить) утаймава́ць;

умертви́ть плоть змярцві́ць (утаймава́ць) це́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)