змыты - Пошук

змы́ты

прыметнік, адносны

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

Кароткая форма: змы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змы́ты в разн. знач. смы́тый; сости́ранный; см. змыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змы́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад змыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смы́тый змы́ты, мног. пазмыва́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змыўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Прызначаны для змывання, мыцця. Змыўны шланг.

2. Спец. Змыты адкуль‑н.; такі, які змываецца ці можа быць змыты. Змыўны пясок. Змыўны грунт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заілі́ць, ‑ліць; зак., што.

Запоўніць, несці пяском, ілам і пад. Змыты з адхону грунт заіліў дно канала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сости́ранный

1. змы́ты, адмы́ты;

2. пасціра́ны; см. состира́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змыць, змы́ю, змы́еш, змы́е; змы́ты; зак., што.

1. Мыццём ліквідаваць, зняць.

З. з сябе пот.

З. сваю віну (перан.).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знесці (вадой, цячэннем).

Вада змыла бярвенне.

|| незак. змыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. змыў, змы́ву, м. (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

unwashed

[ʌnˈwɔʃt]

adj.

1) нямы́ты, непамы́ты

2) ня змы́ты (бе́раг)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Verbum