змушэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. змушэ́нне
Р. змушэ́ння
Д. змушэ́нню
В. змушэ́нне
Т. змушэ́ннем
М. змушэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змушэ́нне ср. вынужде́ние, принужде́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вынужде́ние ср. змушэ́нне, -ння ср., прымушэ́нне, -ння ср.; прыму́с, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)