змуці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зму́ціцца зму́цяцца
Прошлы час
м. змуці́ўся змуці́ліся
ж. змуці́лася
н. змуці́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змуці́цца сов. взмути́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змуці́цца, змуціцца; зак.

Стаць мутным; замуціцца (пра вадкасці). Раствор змуціўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взмути́ться ускаламу́ціцца, скаламу́ціцца, замуці́цца, змуці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемути́ться перамуці́цца, перакаламу́ціцца; змуці́цца, скаламу́ціцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)