змро́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
змро́чна змрачне́й
змро́чней		 найзмрачне́й
найзмро́чней

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змро́чна безл. в знач. сказ.

1. су́мрачно;

2. перен. мра́чно, су́мрачно;

1, 2 см. змро́чны 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змро́чна,

1. Прысл. да змрочны.

2. безас. у знач. вык. Аб наяўнасці змроку, прыцемку дзе‑н. У хляве ўжо было змрочна, і, каб агледзець свіней, Курловіч папрасіў ліхтар. Дуброўскі.

3. безас. у знач. вык.; перан. Аб наяўнасці змрочнага, цяжкага настрою ў каго‑н. Змрочна было на душы Васіля Раманавіча. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змро́чна-меланхалі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змро́чна-меланхалі́чны змро́чна-меланхалі́чная змро́чна-меланхалі́чнае змро́чна-меланхалі́чныя
Р. змро́чна-меланхалі́чнага змро́чна-меланхалі́чнай
змро́чна-меланхалі́чнае		 змро́чна-меланхалі́чнага змро́чна-меланхалі́чных
Д. змро́чна-меланхалі́чнаму змро́чна-меланхалі́чнай змро́чна-меланхалі́чнаму змро́чна-меланхалі́чным
В. змро́чна-меланхалі́чны (неадуш.)
змро́чна-меланхалі́чнага (адуш.)		 змро́чна-меланхалі́чную змро́чна-меланхалі́чнае змро́чна-меланхалі́чныя (неадуш.)
змро́чна-меланхалі́чных (адуш.)
Т. змро́чна-меланхалі́чным змро́чна-меланхалі́чнай
змро́чна-меланхалі́чнаю		 змро́чна-меланхалі́чным змро́чна-меланхалі́чнымі
М. змро́чна-меланхалі́чным змро́чна-меланхалі́чнай змро́чна-меланхалі́чным змро́чна-меланхалі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

су́мрачно

1. нареч. змро́чна; пахму́рна;

2. нареч. змро́чна, пану́ра; см. су́мрачный;

3. безл., в знач. сказ. змро́чна; пахму́рна;

4. безл., в знач. сказ. змро́чна, няве́села, су́мна; см. су́мрачный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мра́чно нареч.

1. змро́чна; цёмна; хму́рна; пахму́рна;

2. пану́ра; см. мра́чный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пану́ра,

1. Прысл. да пануры.

2. безас. у знач. вык. Змрочна, непрыветліва. У маёнтку было ціха, панура і неяк безнадзейна, як у турэмным двары. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gloom [glu:m] n.

1. це́мра

2. марко́та, скру́ха, туга́; меланхо́лія

♦ It was all gloom and doom. Усё выглядала вельмі змрочна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

каза́рма, ‑ы, ж.

Спецыяльнае памяшканне для размяшчэння вайсковых часцей. Гэта быў вайсковы гарадок з простымі забрукаванымі вуліцамі, трохпавярховымі каменнымі казармамі, канюшнямі, майстэрнямі, гаражамі і пасярэдзіне пляцам для вайсковых заняткаў. Каваль. // Інтэрнат для рабочых у дарэвалюцыйнай Расіі. Падышла група рабочых з бліжэйшай пуцявой казармы. Лынькоў. // перан. Пра вялікі непрыгожы змрочна будынак.

[Іт. caserma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стогадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які прадаўжаецца сто год. Стогадовая вайна.

2. Узростам у сто год; які існуе сто год. Змрочна маўчалі стогадовыя Стах Барысевіч — Кальчуга і Лук’ян Сіпайла. Караткевіч. // Вельмі стары. Мяснікоў неяк казаў, што хлеб добры аднадзённы, віно стогадовае, а дружба вечная. Гурскі.

3. Які мае адносіны да стагоддзя (у 2 знач.). Стогадовы юбілей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)