Verbum

анлайнавы слоўнік

змо́тванне гл. зматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змо́тванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змо́тванне ср.

1. сма́тывание, смо́тка ж.;

2. отма́тывание, смо́тка ж.;

1, 2 см. змо́тваць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. змотваць — зматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Матаючы, сабраць, наматаць.

З. пражу.

З. вуды (таксама перан.: спешна пакінуць якое-н. месца; разм.).

|| незак. змо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. змо́тванне, -я, н. і змо́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сма́тывание змо́тванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смо́тка ж. змо́тка, -кі ж., змо́тванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)