змеяня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
змеяня́ |
змеяня́ты |
| Р. |
змеяня́ці |
змеяня́т |
| Д. |
змеяня́ці |
змеяня́там |
| В. |
змеяня́ |
змеяня́т |
| Т. |
змеянё́м |
змеяня́тамі |
| М. |
змеяня́ці |
змеяня́тах |
Іншыя варыянты:
змеянё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
змеяня́ і змеянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.
Дзіцяня змяі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
змеяня́ и змеянё, -ня́ці ср. змеёныш м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
змеяня́ і змеянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.
Дзіцяня змяі; маладая змяя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змеянё н., змеяня́ н. разм. júnge Schlánge
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
змеянё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
змеянё́ |
змеяня́ты |
| Р. |
змеяня́ці |
змеяня́т |
| Д. |
змеяня́ці |
змеяня́там |
| В. |
змеянё́ |
змеяня́т |
| Т. |
змеянё́м |
змеяня́тамі |
| М. |
змеяня́ці |
змеяня́тах |
Іншыя варыянты:
змеяня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
змеёныш м. змеяня́ и змеянё, -ня́ці ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)