Verbum

анлайнавы слоўнік

зме́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́шванне ср. сме́шивание; см. зме́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зме́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. змешваць — змяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зме́шванне н.

1. Verméngung n -s, Vermíschung f -;

2. (блытаніца) Verwírrung f -, Wírrwarr m -s;

зме́шванне моў Spráchverwírrung f -;

зме́шванне паня́ццяў Begríffsverwirrung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зме́шваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што.

Тое, што і мяшаць (у 2 знач.).

|| наз. зме́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сме́ска ж., техн. зме́шванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mixture [ˈmɪkstʃə] n.

1. су́месь; спалучэ́нне ро́зных рэ́чаў

2. зме́шванне

3. med. міксту́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

купа́ж, ‑у, м.

Змешванне розных він у пэўных суадносінах, каб атрымаць вялікія партыі аднародных він пэўнага тыпу і саставу, палепшыць якасць зыходных він.

[Фр. coupage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

-міксіс

(гр. miksis = сумесь, змешванне)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «змешванне», «замяшчэнне».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Míschung

f -, -en су́месь, зме́шванне; фарм. міксту́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)