зме́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зме́чу зме́цім
2-я ас. зме́ціш зме́ціце
3-я ас. зме́ціць зме́цяць
Прошлы час
м. зме́ціў зме́цілі
ж. зме́ціла
н. зме́ціла
Загадны лад
2-я ас. зме́ць зме́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час зме́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́ціць сов.

1. приме́тить; заме́тить;

2. (знаками) переме́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зме́ціць, змечу, змеціш, змеціць; зак., каго-што.

Разм.

1. Заўважыць, прыкмеціць. От жа бывае так: як ні хавайся, а ўсё роўна нехта змеціць цябе. Скрыган.

2. Паставіць меткі (скрозь, на ўсім); памеціць усё. Змеціць дрэвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заўважыць, прыкмеціць, прымеціць, убачыць, угледзець, згледзець, разгледзець; змеціць, запрыкмеціць, скмеціць, улавіць, засекчы (разм.); закмеціць (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)