зме́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зме́ннасць
Р. зме́ннасці
Д. зме́ннасці
В. зме́ннасць
Т. зме́ннасцю
М. зме́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́ннасць ж.

1. (форма организации работы по сменам) сме́нность;

2. изменя́емость;

з. часці́н мо́вы — изменя́емость часте́й ре́чи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сме́нность зме́ннасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изменя́емость

1. зме́ннасць, -ці ж.; (изменчивость) зме́нлівасць, -ці ж.;

2. грам. зме́ннасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Veränderlichkeit

f -, -en зме́ннасць, непаста́янства; пераме́нлівасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odmienność

ж.

1. рознасць;

2. грам. зменнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)