зматлашы́ць гл. матлашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зматлашы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зматлашу́ зматлашы́м
зматло́шым
2-я ас. зматлашы́ш
зматло́шыш		 зматлашыце́
зматло́шыце
3-я ас. зматлашы́ць
зматло́шыць		 зматлаша́ць
зматло́шаць
Прошлы час
м. зматлашы́ў зматлашы́лі
ж. зматлашы́ла
н. зматлашы́ла
Загадны лад
2-я ас. зматлашы́ зматлашы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зматлашы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зматлашы́ць сов., разг.

1. истрепа́ть, изорва́ть в кло́чья; уничто́жить;

2. (тряся, тормоша, привести в беспорядок) растрепа́ть;

3. прост. исколоти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зматлашы́ць, ‑лашу, ‑лошыш, ‑лошыць.

Зак. да матлашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны; незак. (разм.).

1. што. Ірваць на шматкі, кавалкі.

2. што. Прыводзіць у бязладны стан.

Вецер матлошыць голле.

3. Біць, дубасіць, нішчыць.

Матлошаць адзін аднаго.

|| зак. зматлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны.

|| наз. матлашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)