зма́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

1. гл. змазаць.

2. Рэчыва, якім змазваюць.

Лыжная з.

|| прым. зма́зачны, -ая, -ае.

Змазачнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зма́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зма́зка зма́зкі
Р. зма́зкі зма́зак
Д. зма́зцы зма́зкам
В. зма́зку зма́зкі
Т. зма́зкай
зма́зкаю		 зма́зкамі
М. зма́зцы зма́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зма́зка ж., в разн. знач. сма́зка;

з. камба́йна — сма́зка комба́йна;

лы́жная з. — лы́жная сма́зка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зма́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. змазаць і змазацца (у 1 знач.).

2. Рэчыва, якім што‑н. змазваюць. Лыжная змазка. □ Дол.. быў утаптаны і стракаты ад плямаў гаручага і змазкі. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змазка

т. 7, с. 94

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зма́зка ж

1. (дзеянне) Schmíeren n -s, Schmíerung f -, Éinschmieren n -s; Éinfetten n -s (тлушчам); Éinölen n -s (алеем);

2. (рэчыва) Schmíermittel n -s, -;

ва́дкая зма́зка Schmíeröl n -(e)s, -e;

густа́я зма́зка Schmíerfett n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зма́заць, зма́жу, зма́жаш, зма́жа; змаж; зма́заны; зак.

1. гл. мазаць.

2. каго-што. Пакрыць слоем чаго-н. тлустага, вадкага.

З. завесы ў дзвярах.

З. драпіну ёдам.

3. што з чаго. Размазаць, сцерці.

З. фарбу рукой.

4. перан., што. Зрабіць невыразным, расплывістым, пазбавіць пэўнасці і вастрыні; сапсаваць, звесці на нішто (разм.).

З. пытанне.

5. каго (што) па чым і без дап. Моцна стукнуць (разм., груб.).

З. па твары.

|| незак. зма́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зма́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 2 знач.) і зма́званне, -я, н. (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таво́т, -у, М -во́це, м.

Густая змазка для машын і механізмаў.

|| прым. таво́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ці́р

‘змазка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ці́р
Р. ці́ру
Д. ці́ру
В. ці́р
Т. ці́рам
М. ці́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

самазма́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Аўтаматычная змазка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)