змага́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. змага́р змагары́
Р. змагара́ змагаро́ў
Д. змагару́ змагара́м
В. змагара́ змагаро́ў
Т. змагаро́м змагара́мі
М. змагару́ змагара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

змага́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Той, хто змагаецца з кім-н. за што-н., барацьбіт.

З. за справядлівасць.

З. за мір.

|| ж. змага́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. змага́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змага́р, -ра́ м. (за што) боре́ц, побо́рник (чего);

з. за мір — боре́ц за мир; побо́рник ми́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змага́р, ‑а, м.

Той, хто змагаецца з кім‑н. за што‑н.; барацьбіт. Змагар за справядлівасць. Змагар за мір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змага́р м Kämpfer m -s, -; Verféchter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Змагар Алесь

т. 7, с. 94

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Малады змагар»

т. 9, с. 556

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чарапук Янка (Янка Змагар)

т. 17, с. 222

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

змага́нец, -нца м., см. змага́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

combatant [ˈkɒmbətənt] n. бае́ц, змага́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)