злі́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. злі́чаны злі́чаная злі́чанае злі́чаныя
Р. злі́чанага злі́чанай
злі́чанае		 злі́чанага злі́чаных
Д. злі́чанаму злі́чанай злі́чанаму злі́чаным
В. злі́чаны (неадуш.)
злі́чанага (адуш.)		 злі́чаную злі́чанае злі́чаныя (неадуш.)
злі́чаных (адуш.)
Т. злі́чаным злі́чанай
злі́чанаю		 злі́чаным злі́чанымі
М. злі́чаным злі́чанай злі́чаным злі́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злі́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. злі́чаны злі́чаная злі́чанае злі́чаныя
Р. злі́чанага злі́чанай
злі́чанае		 злі́чанага злі́чаных
Д. злі́чанаму злі́чанай злі́чанаму злі́чаным
В. злі́чаны (неадуш.)
злі́чанага (адуш.)		 злі́чаную злі́чанае злі́чаныя (неадуш.)
злі́чаных (адуш.)
Т. злі́чаным злі́чанай
злі́чанаю		 злі́чаным злі́чанымі
М. злі́чаным злі́чанай злі́чаным злі́чаных

Кароткая форма: злі́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злі́чаны сосчи́танный, сочтённый;

◊ дні з. — дни сочтены́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злі́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад злічыць.

•••

Дні злічаны гл. дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сосчи́танный злі́чаны, палі́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счи́сленный уст. злі́чаны, палі́чаны, падлі́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сочтённый

1. (сосчитанный) злі́чаны;

2. (принятый за кого-л.) палі́чаны (за каго, за што);

◊

дни сочтены́ дні злі́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

policzony

policzon|y

палічаны;

jego dni są ~e — ягоныя дні злічаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лічы́ць, лічу́, лі́чыш, лі́чыць; лі́чаны; незак.

1. Называць лікі ў паслядоўным парадку.

Л. да ста.

2. Вызначыць колькасць, суму чаго-н.

Л. грошы.

3. каго-што. Прымаць у разлік, пад увагу.

Калі не л. некалькіх дзён непагоды, май быў добры.

4. каго-што. Рабіць якія-н. заключэнні, прызнаваць, успрымаць, расцэньваць.

Балота лічылі непраходным.

Л. каго-н. добрым чалавекам.

◊

Лічыць ні за што — зусім не лічыцца з кім-н., не паважаць каго-н.

|| зак. злічы́ць, злічу́, злі́чыш, злі́чыць; злі́чаны (да 1 і 2 знач.) і палічы́ць, -лічу́, -лі́чыш, -лі́чыць; -лі́чаны (да 2 і 4 знач.).

|| наз. лічэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і лік, -у (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

number​2 [ˈnʌmbə] v.

1. нумарава́ць;

number pages нумарава́ць старо́нкі;

His days are numbered. Яго дні злічаны.

2. налі́чваць; налі́чвацца;

His class numbers 24. У яго класе 24 вучні.

3. fml прыліча́ць, прылі́чваць, лічы́ць;

He is numbered among the best modern writers. Яго прылічваюць да лепшых сучасных пісьменнікаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)