злякну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
злякну́ |
злякнё́м |
| 2-я ас. |
злякне́ш |
злякняце́ |
| 3-я ас. |
злякне́ |
злякну́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
злякну́ў |
злякну́лі |
| ж. |
злякну́ла |
| н. |
злякну́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
злякні́ |
злякні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
злякну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
злякну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго.
Разм. Раптоўна і моцна спужаць каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зляка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да злякнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)